Prof. Arnoldus Goedbier

Sinds jaar en dag boeit mij het bierleven in mijn geboortestad Brugge. Ik liep trouwens 12 jaar school naast de Aigle-Belgica, eens Vlaanderens grootste brouwerij. Mijn eerste leerjaar bracht ik door op de heilige biergrond van de vroegere Carmelietenbrouwerij in de Carmenstraat en tijdens de humaniorajaren klonk het lawaai van lege en volle biertonnen als een vertrouwd concert door de vensters van de studiezaal langs de Elisabeth Zorghestraat. Het college en Aigle Belgica waren buren. Dit leven in de brouwerij boeide mij dermate dat ik het jammer vond als de surveillant ( zijn bijnaam was “De Kwabbe”) de studietijd afklopte. Wij hadden toen in de zestiger jaren van vorige eeuw in het St.-Leocollege elke avond studie van 17u tot 19u, en ook op woensdag- en zaterdagnamiddagen van 14u tot 16u.

Aigle-Belgica sleepte trouwens dagelijks duizenden hectoliter bier tussen Brugge en Gent. Van vroeg in de morgen reden elke dag zwaar beladen vrachtwagens door de straat waar ik woonde. Dit was de Stijn Streuvelsstraat in het Gezelle-kwartier, toen bekend als het “miljoenenkwartier”. Het dansen van tonnen en flessen zorgde ook hier voor een nooit gehoord beiaardconcert. Een concert dat plots werd gestopt door een gemanipuleerde petitie die bij de bewoners van onze straat "chic" stond. Een verbodsteken voor vrachtvervoer van hoger dan 3,5 ton kwam bij het begin van onze straat te hangen. De chauffeurs hadden geen andere keuze dan door de veel smallere en bochtige Peperstraat hun bierlading te manoeuvreren. De minderbegoede inwoners van deze straat kwamen niet in opstand. Zo hoor je dat er 60 jaar geleden ook al leven in de brouwerij was.

De wandeling die je nu gaat maken verbergt veel van deze anekdoten. Het is de bedoeling dat je bij elke locatie je even laat wegdromen met de tekst. Speciaal zijn bijna uitsluitend oude foto's bijeen gebracht om je te laten zien hoe alles is veranderd of er zelfs niet meer is. De evolutie gaat zo snel in de brouwerswereld dat we bijna alles kwijt geraken wat nog geen kwart eeuw geleden nieuw was. Daarom ben ik verheugd om mijn opzoekingen en bevindingen op deze manier voor ons nageslacht te kunnen vastleggen. Ik dank hier speciaal vzw 't Hamerken, vereniging voor brouwerijgeschiedenis, onder wiens vleugels dit mogelijk werd.

Toch lag eigenlijk Kris Herteleer, een dolle brouwer en architect uit Esen, aan de basis van deze wandeling. We maakten samen diareeksen over de oude brouwerijen in West Vlaanderen. Zo kwam ook Brugge aan de beurt, en als Bruggeling destilleerde ik daaruit de basis voor deze wandeling. Dank U, Kris. De dia-montage is helaas in een brand vernield.

En nu op wandel. Neem je tijd en laat niet na in een café onderweg het aroma en de smaak van het gerstenat tot u te nemen. Doe er desnoods langer dan één dag over. Ik deed het ook.

Professor Arnoldus Goedbier
8 augustus 1994
bijgewerkt 20 maart 2020